Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дэсігна́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсігна́т дэсігна́ты
Р. дэсігна́та дэсігна́таў
Д. дэсігна́ту дэсігна́там
В. дэсігна́т дэсігна́ты
Т. дэсігна́там дэсігна́тамі
М. дэсігна́це дэсігна́тах

Крыніцы: piskunou2012.

дэсіка́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсіка́нт дэсіка́нты
Р. дэсіка́нту дэсіка́нтаў
Д. дэсіка́нту дэсіка́нтам
В. дэсіка́нт дэсіка́нты
Т. дэсіка́нтам дэсіка́нтамі
М. дэсіка́нце дэсіка́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэсіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсіка́цыя
Р. дэсіка́цыі
Д. дэсіка́цыі
В. дэсіка́цыю
Т. дэсіка́цыяй
дэсіка́цыяю
М. дэсіка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэсіліка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсіліка́цыя
Р. дэсіліка́цыі
Д. дэсіліка́цыі
В. дэсіліка́цыю
Т. дэсіліка́цыяй
дэсіліка́цыяю
М. дэсіліка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсіна́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсіна́тар дэсіна́тары
Р. дэсіна́тара дэсіна́тараў
Д. дэсіна́тару дэсіна́тарам
В. дэсіна́тара дэсіна́тараў
Т. дэсіна́тарам дэсіна́тарамі
М. дэсіна́тару дэсіна́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

дэсіна́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэсіна́тарскі дэсіна́тарская дэсіна́тарскае дэсіна́тарскія
Р. дэсіна́тарскага дэсіна́тарскай
дэсіна́тарскае
дэсіна́тарскага дэсіна́тарскіх
Д. дэсіна́тарскаму дэсіна́тарскай дэсіна́тарскаму дэсіна́тарскім
В. дэсіна́тарскі (неадуш.)
дэсіна́тарскага (адуш.)
дэсіна́тарскую дэсіна́тарскае дэсіна́тарскія (неадуш.)
дэсіна́тарскіх (адуш.)
Т. дэсіна́тарскім дэсіна́тарскай
дэсіна́тарскаю
дэсіна́тарскім дэсіна́тарскімі
М. дэсіна́тарскім дэсіна́тарскай дэсіна́тарскім дэсіна́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дэсінхраніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсінхраніза́цыя
Р. дэсінхраніза́цыі
Д. дэсінхраніза́цыі
В. дэсінхраніза́цыю
Т. дэсінхраніза́цыяй
дэсінхраніза́цыяю
М. дэсінхраніза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэсквама́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэсквама́цыя
Р. дэсквама́цыі
Д. дэсквама́цыі
В. дэсквама́цыю
Т. дэсквама́цыяй
дэсквама́цыяю
М. дэсквама́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэскры́птар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэскры́птар дэскры́птары
Р. дэскры́птара дэскры́птараў
Д. дэскры́птару дэскры́птарам
В. дэскры́птар дэскры́птары
Т. дэскры́птарам дэскры́птарамі
М. дэскры́птары дэскры́птарах

Крыніцы: piskunou2012.

дэскры́птарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэскры́птарны дэскры́птарная дэскры́птарнае дэскры́птарныя
Р. дэскры́птарнага дэскры́птарнай
дэскры́птарнае
дэскры́птарнага дэскры́птарных
Д. дэскры́птарнаму дэскры́птарнай дэскры́птарнаму дэскры́птарным
В. дэскры́птарны (неадуш.)
дэскры́птарнага (адуш.)
дэскры́птарную дэскры́птарнае дэскры́птарныя (неадуш.)
дэскры́птарных (адуш.)
Т. дэскры́птарным дэскры́птарнай
дэскры́птарнаю
дэскры́птарным дэскры́птарнымі
М. дэскры́птарным дэскры́птарнай дэскры́птарным дэскры́птарных

Крыніцы: piskunou2012.