дэсіка́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсіка́нт дэсіка́нты
Р. дэсіка́нту дэсіка́нтаў
Д. дэсіка́нту дэсіка́нтам
В. дэсіка́нт дэсіка́нты
Т. дэсіка́нтам дэсіка́нтамі
М. дэсіка́нце дэсіка́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)