Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэлімітава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэліміту́ецца дэліміту́юцца
Прошлы час
м. дэлімітава́ўся дэлімітава́ліся
ж. дэлімітава́лася
н. дэлімітава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час дэлімітава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

дэлімітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэліміту́ю дэліміту́ем
2-я ас. дэліміту́еш дэліміту́еце
3-я ас. дэліміту́е дэліміту́юць
Прошлы час
м. дэлімітава́ў дэлімітава́лі
ж. дэлімітава́ла
н. дэлімітава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэліміту́й дэліміту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэліміту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дэлімітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэліміту́ю дэліміту́ем
2-я ас. дэліміту́еш дэліміту́еце
3-я ас. дэліміту́е дэліміту́юць
Прошлы час
м. дэлімітава́ў дэлімітава́лі
ж. дэлімітава́ла
н. дэлімітава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэліміту́й дэліміту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэлімітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дэлімітацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэлімітацы́йны дэлімітацы́йная дэлімітацы́йнае дэлімітацы́йныя
Р. дэлімітацы́йнага дэлімітацы́йнай
дэлімітацы́йнае		 дэлімітацы́йнага дэлімітацы́йных
Д. дэлімітацы́йнаму дэлімітацы́йнай дэлімітацы́йнаму дэлімітацы́йным
В. дэлімітацы́йны (неадуш.)
дэлімітацы́йнага (адуш.)		 дэлімітацы́йную дэлімітацы́йнае дэлімітацы́йныя (неадуш.)
дэлімітацы́йных (адуш.)
Т. дэлімітацы́йным дэлімітацы́йнай
дэлімітацы́йнаю		 дэлімітацы́йным дэлімітацы́йнымі
М. дэлімітацы́йным дэлімітацы́йнай дэлімітацы́йным дэлімітацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дэліміта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэліміта́цыя
Р. дэліміта́цыі
Д. дэліміта́цыі
В. дэліміта́цыю
Т. дэліміта́цыяй
дэліміта́цыяю
М. дэліміта́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

дэлінкве́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэлінкве́нт дэлінкве́нты
Р. дэлінкве́нта дэлінкве́нтаў
Д. дэлінкве́нту дэлінкве́нтам
В. дэлінкве́нта дэлінкве́нтаў
Т. дэлінкве́нтам дэлінкве́нтамі
М. дэлінкве́нце дэлінкве́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

дэлі́стынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэлі́стынг дэлі́стынгі
Р. дэлі́стынгу дэлі́стынгаў
Д. дэлі́стынгу дэлі́стынгам
В. дэлі́стынг дэлі́стынгі
Т. дэлі́стынгам дэлі́стынгамі
М. дэлі́стынгу дэлі́стынгах

Крыніцы: piskunou2012.

дэльа́ртаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэльа́ртаўскі дэльа́ртаўская дэльа́ртаўскае дэльа́ртаўскія
Р. дэльа́ртаўскага дэльа́ртаўскай
дэльа́ртаўскае		 дэльа́ртаўскага дэльа́ртаўскіх
Д. дэльа́ртаўскаму дэльа́ртаўскай дэльа́ртаўскаму дэльа́ртаўскім
В. дэльа́ртаўскі (неадуш.)
дэльа́ртаўскага (адуш.)		 дэльа́ртаўскую дэльа́ртаўскае дэльа́ртаўскія (неадуш.)
дэльа́ртаўскіх (адуш.)
Т. дэльа́ртаўскім дэльа́ртаўскай
дэльа́ртаўскаю		 дэльа́ртаўскім дэльа́ртаўскімі
М. дэльа́ртаўскім дэльа́ртаўскай дэльа́ртаўскім дэльа́ртаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дэ́льта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́льта дэ́льты
Р. дэ́льты дэ́льт
дэ́льтаў
Д. дэ́льце дэ́льтам
В. дэ́льту дэ́льты
Т. дэ́льтай
дэ́льтаю		 дэ́льтамі
М. дэ́льце дэ́льтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дэ́льтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэ́льтавы дэ́льтавая дэ́льтавае дэ́льтавыя
Р. дэ́льтавага дэ́льтавай
дэ́льтавае		 дэ́льтавага дэ́льтавых
Д. дэ́льтаваму дэ́льтавай дэ́льтаваму дэ́льтавым
В. дэ́льтавы (неадуш.)
дэ́льтавага (адуш.)		 дэ́льтавую дэ́льтавае дэ́льтавыя (неадуш.)
дэ́льтавых (адуш.)
Т. дэ́льтавым дэ́льтавай
дэ́льтаваю		 дэ́льтавым дэ́льтавымі
М. дэ́льтавым дэ́льтавай дэ́льтавым дэ́льтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.