Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыферэнцыя́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дыферэнцыя́льна - -

дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чны дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чная дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнае дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чныя
Р. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнага дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнай
дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнае		 дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнага дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чных
Д. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнаму дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнай дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнаму дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чным
В. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чны (неадуш.)
дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнага (адуш.)		 дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чную дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнае дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чныя (неадуш.)
дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чных (адуш.)
Т. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чным дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнай
дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнаю		 дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чным дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнымі
М. дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чным дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чнай дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чным дыферэнцыя́льна-дыягнасты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дыферэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыферэнцыя́льны дыферэнцыя́льная дыферэнцыя́льнае дыферэнцыя́льныя
Р. дыферэнцыя́льнага дыферэнцыя́льнай
дыферэнцыя́льнае		 дыферэнцыя́льнага дыферэнцыя́льных
Д. дыферэнцыя́льнаму дыферэнцыя́льнай дыферэнцыя́льнаму дыферэнцыя́льным
В. дыферэнцыя́льны (неадуш.)
дыферэнцыя́льнага (адуш.)		 дыферэнцыя́льную дыферэнцыя́льнае дыферэнцыя́льныя (неадуш.)
дыферэнцыя́льных (адуш.)
Т. дыферэнцыя́льным дыферэнцыя́льнай
дыферэнцыя́льнаю		 дыферэнцыя́льным дыферэнцыя́льнымі
М. дыферэнцыя́льным дыферэнцыя́льнай дыферэнцыя́льным дыферэнцыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыферэнцыя́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыферэнцыя́цыя
Р. дыферэнцыя́цыі
Д. дыферэнцыя́цыі
В. дыферэнцыя́цыю
Т. дыферэнцыя́цыяй
дыферэнцыя́цыяю
М. дыферэнцыя́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыфілабатрыё́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыфілабатрыё́з дыфілабатрыё́зы
Р. дыфілабатрыё́зу дыфілабатрыё́заў
Д. дыфілабатрыё́зу дыфілабатрыё́зам
В. дыфілабатрыё́з дыфілабатрыё́зы
Т. дыфілабатрыё́зам дыфілабатрыё́замі
М. дыфілабатрыё́зе дыфілабатрыё́зах

Крыніцы: piskunou2012.

дыфіра́мб

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыфіра́мб дыфіра́мбы
Р. дыфіра́мба дыфіра́мбаў
Д. дыфіра́мбу дыфіра́мбам
В. дыфіра́мб дыфіра́мбы
Т. дыфіра́мбам дыфіра́мбамі
М. дыфіра́мбе дыфіра́мбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыфірамбі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыфірамбі́чны дыфірамбі́чная дыфірамбі́чнае дыфірамбі́чныя
Р. дыфірамбі́чнага дыфірамбі́чнай
дыфірамбі́чнае		 дыфірамбі́чнага дыфірамбі́чных
Д. дыфірамбі́чнаму дыфірамбі́чнай дыфірамбі́чнаму дыфірамбі́чным
В. дыфірамбі́чны (неадуш.)
дыфірамбі́чнага (адуш.)		 дыфірамбі́чную дыфірамбі́чнае дыфірамбі́чныя (неадуш.)
дыфірамбі́чных (адуш.)
Т. дыфірамбі́чным дыфірамбі́чнай
дыфірамбі́чнаю		 дыфірамбі́чным дыфірамбі́чнымі
М. дыфірамбі́чным дыфірамбі́чнай дыфірамбі́чным дыфірамбі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыфіядо́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыфіядо́нтны дыфіядо́нтная дыфіядо́нтнае дыфіядо́нтныя
Р. дыфіядо́нтнага дыфіядо́нтнай
дыфіядо́нтнае		 дыфіядо́нтнага дыфіядо́нтных
Д. дыфіядо́нтнаму дыфіядо́нтнай дыфіядо́нтнаму дыфіядо́нтным
В. дыфіядо́нтны (неадуш.)
дыфіядо́нтнага (адуш.)		 дыфіядо́нтную дыфіядо́нтнае дыфіядо́нтныя (неадуш.)
дыфіядо́нтных (адуш.)
Т. дыфіядо́нтным дыфіядо́нтнай
дыфіядо́нтнаю		 дыфіядо́нтным дыфіядо́нтнымі
М. дыфіядо́нтным дыфіядо́нтнай дыфіядо́нтным дыфіядо́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

дыфле́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыфле́ктар дыфле́ктары
Р. дыфле́ктара дыфле́ктараў
Д. дыфле́ктару дыфле́ктарам
В. дыфле́ктар дыфле́ктары
Т. дыфле́ктарам дыфле́ктарамі
М. дыфле́ктары дыфле́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

дыфлю́гія

‘аднаклетачны арганізм накшталт амёбы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыфлю́гія дыфлю́гіі
Р. дыфлю́гіі дыфлю́гій
Д. дыфлю́гіі дыфлю́гіям
В. дыфлю́гію дыфлю́гій
Т. дыфлю́гіяй
дыфлю́гіяю		 дыфлю́гіямі
М. дыфлю́гіі дыфлю́гіях

Крыніцы: piskunou2012.