Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Асве́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Асве́я
Р.	Асве́і
Д.	Асве́і
В.	Асве́ю
Т.	Асве́яй Асве́яю
М.	Асве́і

асвінцава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асвінцава́ны	асвінцава́ная	асвінцава́нае	асвінцава́ныя
Р.	асвінцава́нага	асвінцава́най асвінцава́нае	асвінцава́нага	асвінцава́ных
Д.	асвінцава́наму	асвінцава́най	асвінцава́наму	асвінцава́ным
В.	асвінцава́ны (неадуш.) асвінцава́нага (адуш.)	асвінцава́ную	асвінцава́нае	асвінцава́ныя (неадуш.) асвінцава́ных (адуш.)
Т.	асвінцава́ным	асвінцава́най асвінцава́наю	асвінцава́ным	асвінцава́нымі
М.	асвінцава́ным	асвінцава́най	асвінцава́ным	асвінцава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асвінцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асвінцава́ны	асвінцава́ная	асвінцава́нае	асвінцава́ныя
Р.	асвінцава́нага	асвінцава́най асвінцава́нае	асвінцава́нага	асвінцава́ных
Д.	асвінцава́наму	асвінцава́най	асвінцава́наму	асвінцава́ным
В.	асвінцава́ны (неадуш.) асвінцава́нага (адуш.)	асвінцава́ную	асвінцава́нае	асвінцава́ныя (неадуш.) асвінцава́ных (адуш.)
Т.	асвінцава́ным	асвінцава́най асвінцава́наю	асвінцава́ным	асвінцава́нымі
М.	асвінцава́ным	асвінцава́най	асвінцава́ным	асвінцава́ных

Кароткая форма: асвінцава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асвінцава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	асвінцу́ю	асвінцу́ем
2-я ас.	асвінцу́еш	асвінцу́еце
3-я ас.	асвінцу́е	асвінцу́юць
Прошлы час
м.	асвінцава́ў	асвінцава́лі
ж.	асвінцава́ла
н.	асвінцава́ла
Загадны лад
2-я ас.	асвінцу́й	асвінцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	асвінцава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асвінцо́ваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асвінцо́ваны	асвінцо́ваная	асвінцо́ванае	асвінцо́ваныя
Р.	асвінцо́ванага	асвінцо́ванай асвінцо́ванае	асвінцо́ванага	асвінцо́ваных
Д.	асвінцо́ванаму	асвінцо́ванай	асвінцо́ванаму	асвінцо́ваным
В.	асвінцо́ваны асвінцо́ванага	асвінцо́ваную	асвінцо́ванае	асвінцо́ваныя асвінцо́ваных
Т.	асвінцо́ваным	асвінцо́ванай асвінцо́ванаю	асвінцо́ваным	асвінцо́ванымі
М.	асвінцо́ваным	асвінцо́ванай	асвінцо́ваным	асвінцо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

асвінцо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асвінцо́ваны	асвінцо́ваная	асвінцо́ванае	асвінцо́ваныя
Р.	асвінцо́ванага	асвінцо́ванай асвінцо́ванае	асвінцо́ванага	асвінцо́ваных
Д.	асвінцо́ванаму	асвінцо́ванай	асвінцо́ванаму	асвінцо́ваным
В.	асвінцо́ваны асвінцо́ванага	асвінцо́ваную	асвінцо́ванае	асвінцо́ваныя асвінцо́ваных
Т.	асвінцо́ваным	асвінцо́ванай асвінцо́ванаю	асвінцо́ваным	асвінцо́ванымі
М.	асвінцо́ваным	асвінцо́ванай	асвінцо́ваным	асвінцо́ваных

Кароткая форма: асвінцо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

асвінцо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	асвінцо́ўваю	асвінцо́ўваем
2-я ас.	асвінцо́ўваеш	асвінцо́ўваеце
3-я ас.	асвінцо́ўвае	асвінцо́ўваюць
Прошлы час
м.	асвінцо́ўваў	асвінцо́ўвалі
ж.	асвінцо́ўвала
н.	асвінцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	асвінцо́ўвай	асвінцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	асвінцо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асві́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асві́ны	асві́ная	асві́нае	асві́ныя
Р.	асві́нага	асві́най асві́нае	асві́нага	асві́ных
Д.	асві́наму	асві́най	асві́наму	асві́ным
В.	асві́ны (неадуш.) асві́нага (адуш.)	асві́ную	асві́нае	асві́ныя (неадуш.) асві́ных (адуш.)
Т.	асві́ным	асві́най асві́наю	асві́ным	асві́нымі
М.	асві́ным	асві́най	асві́ным	асві́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асві́станы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асві́станы	асві́станая	асві́станае	асві́станыя
Р.	асві́станага	асві́станай асві́станае	асві́станага	асві́станых
Д.	асві́станаму	асві́станай	асві́станаму	асві́станым
В.	асві́станы (неадуш.) асві́станага (адуш.)	асві́станую	асві́станае	асві́станыя (неадуш.) асві́станых (адуш.)
Т.	асві́станым	асві́станай асві́станаю	асві́станым	асві́станымі
М.	асві́станым	асві́станай	асві́станым	асві́станых

Іншыя варыянты: асвіста́ны.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асвіста́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асвіста́ны	асвіста́ная	асвіста́нае	асвіста́ныя
Р.	асвіста́нага	асвіста́най асвіста́нае	асвіста́нага	асвіста́ных
Д.	асвіста́наму	асвіста́най	асвіста́наму	асвіста́ным
В.	асвіста́ны (неадуш.) асвіста́нага (адуш.)	асвіста́ную	асвіста́нае	асвіста́ныя (неадуш.) асвіста́ных (адуш.)
Т.	асвіста́ным	асвіста́най асвіста́наю	асвіста́ным	асвіста́нымі
М.	асвіста́ным	асвіста́най	асвіста́ным	асвіста́ных

Іншыя варыянты: асві́станы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)