асвінцо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвінцо́ваны асвінцо́ваная асвінцо́ванае асвінцо́ваныя
Р. асвінцо́ванага асвінцо́ванай
асвінцо́ванае		 асвінцо́ванага асвінцо́ваных
Д. асвінцо́ванаму асвінцо́ванай асвінцо́ванаму асвінцо́ваным
В. асвінцо́ваны
асвінцо́ванага		 асвінцо́ваную асвінцо́ванае асвінцо́ваныя
асвінцо́ваных
Т. асвінцо́ваным асвінцо́ванай
асвінцо́ванаю		 асвінцо́ваным асвінцо́ванымі
М. асвінцо́ваным асвінцо́ванай асвінцо́ваным асвінцо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)