асвінцава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвінцу́ю асвінцу́ем
2-я ас. асвінцу́еш асвінцу́еце
3-я ас. асвінцу́е асвінцу́юць
Прошлы час
м. асвінцава́ў асвінцава́лі
ж. асвінцава́ла
н. асвінцава́ла
Загадны лад
2-я ас. асвінцу́й асвінцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асвінцава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)