асвінцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асвінцава́ны асвінцава́ная асвінцава́нае асвінцава́ныя
Р. асвінцава́нага асвінцава́най
асвінцава́нае		 асвінцава́нага асвінцава́ных
Д. асвінцава́наму асвінцава́най асвінцава́наму асвінцава́ным
В. асвінцава́ны (неадуш.)
асвінцава́нага (адуш.)		 асвінцава́ную асвінцава́нае асвінцава́ныя (неадуш.)
асвінцава́ных (адуш.)
Т. асвінцава́ным асвінцава́най
асвінцава́наю		 асвінцава́ным асвінцава́нымі
М. асвінцава́ным асвінцава́най асвінцава́ным асвінцава́ных

Кароткая форма: асвінцава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)