асвінцо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асвінцо́ўваю асвінцо́ўваем
2-я ас. асвінцо́ўваеш асвінцо́ўваеце
3-я ас. асвінцо́ўвае асвінцо́ўваюць
Прошлы час
м. асвінцо́ўваў асвінцо́ўвалі
ж. асвінцо́ўвала
н. асвінцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. асвінцо́ўвай асвінцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асвінцо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)