Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апраме́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апраме́нюся апраме́німся
2-я ас. апраме́нішся апраме́ніцеся
3-я ас. апраме́ніцца апраме́няцца
Прошлы час
м. апраме́ніўся апраме́ніліся
ж. апраме́нілася
н. апраме́нілася
Дзеепрыслоўе
прош. час апраме́ніўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраме́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апраме́ню апраме́нім
2-я ас. апраме́ніш апраме́ніце
3-я ас. апраме́ніць апраме́няць
Прошлы час
м. апраме́ніў апраме́нілі
ж. апраме́ніла
н. апраме́ніла
Загадны лад
2-я ас. апраме́нь апраме́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час апраме́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраме́ньвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраме́ньвальны апраме́ньвальная апраме́ньвальнае апраме́ньвальныя
Р. апраме́ньвальнага апраме́ньвальнай
апраме́ньвальнае
апраме́ньвальнага апраме́ньвальных
Д. апраме́ньвальнаму апраме́ньвальнай апраме́ньвальнаму апраме́ньвальным
В. апраме́ньвальны (неадуш.)
апраме́ньвальнага (адуш.)
апраме́ньвальную апраме́ньвальнае апраме́ньвальныя (неадуш.)
апраме́ньвальных (адуш.)
Т. апраме́ньвальным апраме́ньвальнай
апраме́ньвальнаю
апраме́ньвальным апраме́ньвальнымі
М. апраме́ньвальным апраме́ньвальнай апраме́ньвальным апраме́ньвальных

Крыніцы: piskunou2012.

апраме́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апраме́ньванне
Р. апраме́ньвання
Д. апраме́ньванню
В. апраме́ньванне
Т. апраме́ньваннем
М. апраме́ньванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраме́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апраме́ньваецца апраме́ньваюцца
Прошлы час
м. апраме́ньваўся апраме́ньваліся
ж. апраме́ньвалася
н. апраме́ньвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апраме́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраме́ньваю апраме́ньваем
2-я ас. апраме́ньваеш апраме́ньваеце
3-я ас. апраме́ньвае апраме́ньваюць
Прошлы час
м. апраме́ньваў апраме́ньвалі
ж. апраме́ньвала
н. апраме́ньвала
Загадны лад
2-я ас. апраме́ньвай апраме́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраме́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраме́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
апраме́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

апраме́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апраме́тнасць
Р. апраме́тнасці
Д. апраме́тнасці
В. апраме́тнасць
Т. апраме́тнасцю
М. апраме́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

апраме́тная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. апраме́тная
Р. апраме́тнай
Д. апраме́тнай
В. апраме́тную
Т. апраме́тнай
апраме́тнаю
М. апраме́тнай

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

апраме́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апраме́тнік апраме́тнікі
Р. апраме́тніка апраме́тнікаў
Д. апраме́тніку апраме́тнікам
В. апраме́тніка апраме́тнікаў
Т. апраме́тнікам апраме́тнікамі
М. апраме́тніку апраме́тніках

Крыніцы: piskunou2012.