апраме́тная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
апраме́тная | |
апраме́тнай | |
апраме́тнай | |
апраме́тную | |
апраме́тнай апраме́тнаю |
|
апраме́тнай |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)