апраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апраме́ньванне | |
| апраме́ньвання | |
| апраме́ньванню | |
| апраме́ньванне | |
| апраме́ньваннем | |
| апраме́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)