апраме́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апраме́ньванне | |
апраме́ньвання | |
апраме́ньванню | |
апраме́ньванне | |
апраме́ньваннем | |
апраме́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)