Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

Даві́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Даві́д Даві́ды
Р. Даві́да Даві́даў
Д. Даві́ду Даві́дам
В. Даві́да Даві́даў
Т. Даві́дам Даві́дамі
М. Даві́дзе Даві́дах

Крыніцы: piskunou2012.

давіда́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давіда́юся давіда́емся
2-я ас. давіда́ешся давіда́ецеся
3-я ас. давіда́ецца давіда́юцца
Прошлы час
м. давіда́ўся давіда́ліся
ж. давіда́лася
н. давіда́лася
Загадны лад
2-я ас. давіда́йся давіда́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час давіда́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

давідна́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
давідна́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даві́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даві́ла даві́лы
Р. даві́ла даві́л
Д. даві́лу даві́лам
В. даві́ла даві́лы
Т. даві́лам даві́ламі
М. даві́ле даві́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́лка даві́лкі
Р. даві́лкі даві́лак
Д. даві́лцы даві́лкам
В. даві́лку даві́лкі
Т. даві́лкай
даві́лкаю		 даві́лкамі
М. даві́лцы даві́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

даві́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льнік даві́льнікі
Р. даві́льніка даві́льнікаў
Д. даві́льніку даві́льнікам
В. даві́льнік даві́льнікі
Т. даві́льнікам даві́льнікамі
М. даві́льніку даві́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

даві́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́льны даві́льная даві́льнае даві́льныя
Р. даві́льнага даві́льнай
даві́льнае		 даві́льнага даві́льных
Д. даві́льнаму даві́льнай даві́льнаму даві́льным
В. даві́льны (неадуш.)
даві́льнага (адуш.)		 даві́льную даві́льнае даві́льныя (неадуш.)
даві́льных (адуш.)
Т. даві́льным даві́льнай
даві́льнаю		 даві́льным даві́льнымі
М. даві́льным даві́льнай даві́льным даві́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

даві́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льня даві́льні
Р. даві́льні даві́льняў
Д. даві́льні даві́льням
В. даві́льню даві́льні
Т. даві́льняй
даві́льняю		 даві́льнямі
М. даві́льні даві́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льшчык даві́льшчыкі
Р. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Д. даві́льшчыку даві́льшчыкам
В. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Т. даві́льшчыкам даві́льшчыкамі
М. даві́льшчыку даві́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льшчыца даві́льшчыцы
Р. даві́льшчыцы даві́льшчыц
Д. даві́льшчыцы даві́льшчыцам
В. даві́льшчыцу даві́льшчыц
Т. даві́льшчыцай
даві́льшчыцаю		 даві́льшчыцамі
М. даві́льшчыцы даві́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.