Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раскіра́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чваюся раскіра́чваемся
2-я ас. раскіра́чваешся раскіра́чваецеся
3-я ас. раскіра́чваецца раскіра́чваюцца
Прошлы час
м. раскіра́чваўся раскіра́чваліся
ж. раскіра́чвалася
н. раскіра́чвалася
Загадны лад
2-я ас. раскіра́чвайся раскіра́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскіра́чваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

раскіра́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чваю раскіра́чваем
2-я ас. раскіра́чваеш раскіра́чваеце
3-я ас. раскіра́чвае раскіра́чваюць
Прошлы час
м. раскіра́чваў раскіра́чвалі
ж. раскіра́чвала
н. раскіра́чвала
Загадны лад
2-я ас. раскіра́чвай раскіра́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскіра́чваючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

раскіра́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раскіра́чка раскіра́чкі
Р. раскіра́чкі раскіра́чак
Д. раскіра́чцы раскіра́чкам
В. раскіра́чку раскіра́чак
Т. раскіра́чкай
раскіра́чкаю		 раскіра́чкамі
М. раскіра́чцы раскіра́чках

Крыніцы: krapivabr2012.

раскіра́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раскіра́чка раскіра́чкі
Р. раскіра́чкі раскіра́чак
Д. раскіра́чку раскіра́чкам
В. раскіра́чку раскіра́чак
Т. раскіра́чкам раскіра́чкамі
М. раскіра́чку раскіра́чках

Крыніцы: krapivabr2012.

раскіра́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чуся раскіра́чымся
2-я ас. раскіра́чышся раскіра́чыцеся
3-я ас. раскіра́чыцца раскіра́чацца
Прошлы час
м. раскіра́чыўся раскіра́чыліся
ж. раскіра́чылася
н. раскіра́чылася
Загадны лад
2-я ас. раскіра́чся раскіра́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскіра́чыўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

раскіра́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чу раскіра́чым
2-я ас. раскіра́чыш раскіра́чыце
3-я ас. раскіра́чыць раскіра́чаць
Прошлы час
м. раскіра́чыў раскіра́чылі
ж. раскіра́чыла
н. раскіра́чыла
Загадны лад
2-я ас. раскіра́ч раскіра́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскіра́чыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

раскірмашава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскірмашу́юся раскірмашу́емся
2-я ас. раскірмашу́ешся раскірмашу́ецеся
3-я ас. раскірмашу́ецца раскірмашу́юцца
Прошлы час
м. раскірмашава́ўся раскірмашава́ліся
ж. раскірмашава́лася
н. раскірмашава́лася
Загадны лад
2-я ас. раскірмашу́йся раскірмашу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскірмашава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

раскірэ́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раскірэ́ка раскірэ́кі
Р. раскірэ́кі раскірэ́к
Д. раскірэ́цы раскірэ́кам
В. раскірэ́ку раскірэ́к
Т. раскірэ́кай
раскірэ́каю		 раскірэ́камі
М. раскірэ́цы раскірэ́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

раскірэ́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раскірэ́ка раскірэ́кі
Р. раскірэ́кі раскірэ́к
Д. раскірэ́ку раскірэ́кам
В. раскірэ́ку раскірэ́к
Т. раскірэ́кам раскірэ́камі
М. раскірэ́ку раскірэ́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

раскірэ́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскірэ́чаны раскірэ́чаная раскірэ́чанае раскірэ́чаныя
Р. раскірэ́чанага раскірэ́чанай
раскірэ́чанае		 раскірэ́чанага раскірэ́чаных
Д. раскірэ́чанаму раскірэ́чанай раскірэ́чанаму раскірэ́чаным
В. раскірэ́чаны (неадуш.)
раскірэ́чанага (адуш.)		 раскірэ́чаную раскірэ́чанае раскірэ́чаныя (неадуш.)
раскірэ́чаных (адуш.)
Т. раскірэ́чаным раскірэ́чанай
раскірэ́чанаю		 раскірэ́чаным раскірэ́чанымі
М. раскірэ́чаным раскірэ́чанай раскірэ́чаным раскірэ́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.