Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

рава́ніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рава́ніцкі рава́ніцкая рава́ніцкае рава́ніцкія
Р. рава́ніцкага рава́ніцкай
рава́ніцкае
рава́ніцкага рава́ніцкіх
Д. рава́ніцкаму рава́ніцкай рава́ніцкаму рава́ніцкім
В. рава́ніцкі (неадуш.)
рава́ніцкага (адуш.)
рава́ніцкую рава́ніцкае рава́ніцкія (неадуш.)
рава́ніцкіх (адуш.)
Т. рава́ніцкім рава́ніцкай
рава́ніцкаю
рава́ніцкім рава́ніцкімі
М. рава́ніцкім рава́ніцкай рава́ніцкім рава́ніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Рава́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рава́нічы
Р. Рава́ніч
Рава́нічаў
Д. Рава́нічам
В. Рава́нічы
Т. Рава́нічамі
М. Рава́нічах

Рава́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Рава́нь
Р. Рава́ні
Д. Рава́ні
В. Рава́нь
Т. Рава́нню
М. Рава́ні

равары́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. равары́ст равары́сты
Р. равары́ста равары́стаў
Д. равары́сту равары́стам
В. равары́ста равары́стаў
Т. равары́стам равары́стамі
М. равары́сце равары́стах

Крыніцы: krapivabr2012.

равелі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. равелі́н равелі́ны
Р. равелі́на равелі́наў
Д. равелі́ну равелі́нам
В. равелі́н равелі́ны
Т. равелі́нам равелі́намі
М. равелі́не равелі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

равелі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. равелі́нскі равелі́нская равелі́нскае равелі́нскія
Р. равелі́нскага равелі́нскай
равелі́нскае
равелі́нскага равелі́нскіх
Д. равелі́нскаму равелі́нскай равелі́нскаму равелі́нскім
В. равелі́нскі (неадуш.)
равелі́нскага (адуш.)
равелі́нскую равелі́нскае равелі́нскія (неадуш.)
равелі́нскіх (адуш.)
Т. равелі́нскім равелі́нскай
равелі́нскаю
равелі́нскім равелі́нскімі
М. равелі́нскім равелі́нскай равелі́нскім равелі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

равенду́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. равенду́к
Р. равенду́ку
Д. равенду́ку
В. равенду́к
Т. равенду́кам
М. равенду́ку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раве́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раве́нскі раве́нская раве́нскае раве́нскія
Р. раве́нскага раве́нскай
раве́нскае
раве́нскага раве́нскіх
Д. раве́нскаму раве́нскай раве́нскаму раве́нскім
В. раве́нскі (неадуш.)
раве́нскага (адуш.)
раве́нскую раве́нскае раве́нскія (неадуш.)
раве́нскіх (адуш.)
Т. раве́нскім раве́нскай
раве́нскаю
раве́нскім раве́нскімі
М. раве́нскім раве́нскай раве́нскім раве́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

равенту́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. равенту́х
Р. равенту́ху
Д. равенту́ху
В. равенту́х
Т. равенту́хам
М. равенту́ху

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

равенту́хавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. равенту́хавы равенту́хавая равенту́хавае равенту́хавыя
Р. равенту́хавага равенту́хавай
равенту́хавае
равенту́хавага равенту́хавых
Д. равенту́хаваму равенту́хавай равенту́хаваму равенту́хавым
В. равенту́хавы (неадуш.)
равенту́хавага (адуш.)
равенту́хавую равенту́хавае равенту́хавыя (неадуш.)
равенту́хавых (адуш.)
Т. равенту́хавым равенту́хавай
равенту́хаваю
равенту́хавым равенту́хавымі
М. равенту́хавым равенту́хавай равенту́хавым равенту́хавых

Крыніцы: piskunou2012.