Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

рарытэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рарытэ́т рарытэ́ты
Р. рарытэ́та рарытэ́таў
Д. рарытэ́ту рарытэ́там
В. рарытэ́т рарытэ́ты
Т. рарытэ́там рарытэ́тамі
М. рарытэ́це рарытэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рарытэ́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рарытэ́тна - -

рарытэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рарытэ́тны рарытэ́тная рарытэ́тнае рарытэ́тныя
Р. рарытэ́тнага рарытэ́тнай
рарытэ́тнае		 рарытэ́тнага рарытэ́тных
Д. рарытэ́тнаму рарытэ́тнай рарытэ́тнаму рарытэ́тным
В. рарытэ́тны (неадуш.)
рарытэ́тнага (адуш.)		 рарытэ́тную рарытэ́тнае рарытэ́тныя (неадуш.)
рарытэ́тных (адуш.)
Т. рарытэ́тным рарытэ́тнай
рарытэ́тнаю		 рарытэ́тным рарытэ́тнымі
М. рарытэ́тным рарытэ́тнай рарытэ́тным рарытэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.