Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

ра́к

‘прэснаводная або марская жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́к ра́кі
Р. ра́ка ра́каў
Д. ра́ку ра́кам
В. ра́ка ра́каў
Т. ра́кам ра́камі
М. ра́ку ра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ра́к

‘хвароба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ра́к
Р. ра́ку
Д. ра́ку
В. ра́к
Т. ра́кам
М. ра́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ра́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́ка ра́кі
Р. ра́кі ра́к
Д. ра́цы ра́кам
В. ра́ку ра́кі
Т. ра́кай
ра́каю		 ра́камі
М. ра́цы ра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рака́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рака́ рэ́кі
Р. ракі́ рэ́к
Д. рацэ́ рэ́кам
В. раку́ рэ́кі
Т. рако́й
рако́ю		 рэ́камі
М. рацэ́ рэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ра́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ра́кава
Р. Ра́кава
Д. Ра́каву
В. Ра́кава
Т. Ра́кавам
М. Ра́каве

ракава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ракава́ты ракава́тая ракава́тае ракава́тыя
Р. ракава́тага ракава́тай
ракава́тае		 ракава́тага ракава́тых
Д. ракава́таму ракава́тай ракава́таму ракава́тым
В. ракава́ты (неадуш.)
ракава́тага (адуш.)		 ракава́тую ракава́тае ракава́тыя (неадуш.)
ракава́тых (адуш.)
Т. ракава́тым ракава́тай
ракава́таю		 ракава́тым ракава́тымі
М. ракава́тым ракава́тай ракава́тым ракава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ра́кавіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́кавіна ра́кавіны
Р. ра́кавіны ра́кавін
Д. ра́кавіне ра́кавінам
В. ра́кавіну ра́кавіны
Т. ра́кавінай
ра́кавінаю		 ра́кавінамі
М. ра́кавіне ра́кавінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́кавінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́кавінка ра́кавінкі
Р. ра́кавінкі ра́кавінак
Д. ра́кавінцы ра́кавінкам
В. ра́кавінку ра́кавінкі
Т. ра́кавінкай
ра́кавінкаю		 ра́кавінкамі
М. ра́кавінцы ра́кавінках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́кавінкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́кавінкавы ра́кавінкавая ра́кавінкавае ра́кавінкавыя
Р. ра́кавінкавага ра́кавінкавай
ра́кавінкавае		 ра́кавінкавага ра́кавінкавых
Д. ра́кавінкаваму ра́кавінкавай ра́кавінкаваму ра́кавінкавым
В. ра́кавінкавы (неадуш.)
ра́кавінкавага (адуш.)		 ра́кавінкавую ра́кавінкавае ра́кавінкавыя (неадуш.)
ра́кавінкавых (адуш.)
Т. ра́кавінкавым ра́кавінкавай
ра́кавінкаваю		 ра́кавінкавым ра́кавінкавымі
М. ра́кавінкавым ра́кавінкавай ра́кавінкавым ра́кавінкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ра́кавінкавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ра́кавінкавыя
Р. ра́кавінкавых
Д. ра́кавінкавым
В. ра́кавінкавых
Т. ра́кавінкавымі
М. ра́кавінкавых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.