ра́кавінкавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ра́кавінкавыя | |
| ра́кавінкавых | |
| ра́кавінкавым | |
| ра́кавінкавых | |
| ра́кавінкавымі | |
| ра́кавінкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)