Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзклнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

ра́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ра́енне
Р. ра́ення
Д. ра́енню
В. ра́енне
Т. ра́еннем
М. ра́енні

Крыніцы: piskunou2012.

рае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рае́нне
Р. рае́ння
Д. рае́нню
В. рае́нне
Т. рае́ннем
М. рае́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́ены ра́еная ра́енае ра́еныя
Р. ра́енага ра́енай
ра́енае		 ра́енага ра́еных
Д. ра́енаму ра́енай ра́енаму ра́еным
В. ра́ены (неадуш.)
ра́енага (адуш.)		 ра́еную ра́енае ра́еныя (неадуш.)
ра́еных (адуш.)
Т. ра́еным ра́енай
ра́енаю		 ра́еным ра́енымі
М. ра́еным ра́енай ра́еным ра́еных

Крыніцы: piskunou2012.

ра́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́ены ра́еная ра́енае ра́еныя
Р. ра́енага ра́енай
ра́енае		 ра́енага ра́еных
Д. ра́енаму ра́енай ра́енаму ра́еным
В. ра́ены (неадуш.)
ра́енага (адуш.)		 ра́еную ра́енае ра́еныя (неадуш.)
ра́еных (адуш.)
Т. ра́еным ра́енай
ра́енаю		 ра́еным ра́енымі
М. ра́еным ра́енай ра́еным ра́еных

Крыніцы: piskunou2012.

Рае́ўскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Рае́ўскія
Р. Рае́ўскіх
Д. Рае́ўскім
В. Рае́ўскія
Т. Рае́ўскімі
М. Рае́ўскіх

Ра́еўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ра́еўшчына
Р. Ра́еўшчыны
Д. Ра́еўшчыне
В. Ра́еўшчыну
Т. Ра́еўшчынай
Ра́еўшчынаю
М. Ра́еўшчыне

рае́шнік

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рае́шнік рае́шнікі
Р. рае́шніка рае́шнікаў
Д. рае́шніку рае́шнікам
В. рае́шніка рае́шнікаў
Т. рае́шнікам рае́шнікамі
М. рае́шніку рае́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рае́шнік

‘сатырычны маналог’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рае́шнік рае́шнікі
Р. рае́шніка рае́шнікаў
Д. рае́шніку рае́шнікам
В. рае́шнік рае́шнікі
Т. рае́шнікам рае́шнікамі
М. рае́шніку рае́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рае́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рае́шны рае́шная рае́шнае рае́шныя
Р. рае́шнага рае́шнай
рае́шнае		 рае́шнага рае́шных
Д. рае́шнаму рае́шнай рае́шнаму рае́шным
В. рае́шны (неадуш.)
рае́шнага (адуш.)		 рае́шную рае́шнае рае́шныя (неадуш.)
рае́шных (адуш.)
Т. рае́шным рае́шнай
рае́шнаю		 рае́шным рае́шнымі
М. рае́шным рае́шнай рае́шным рае́шных

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.