раскірэ́чаны
прыметнік, адносны
| раскірэ́чаны | раскірэ́чаная | раскірэ́чанае | раскірэ́чаныя | |
| раскірэ́чанага | раскірэ́чанай раскірэ́чанае |
раскірэ́чанага | раскірэ́чаных | |
| раскірэ́чанаму | раскірэ́чанай | раскірэ́чанаму | раскірэ́чаным | |
| раскірэ́чаны ( раскірэ́чанага ( |
раскірэ́чаную | раскірэ́чанае | раскірэ́чаныя ( раскірэ́чаных ( |
|
| раскірэ́чаным | раскірэ́чанай раскірэ́чанаю |
раскірэ́чаным | раскірэ́чанымі | |
| раскірэ́чаным | раскірэ́чанай | раскірэ́чаным | раскірэ́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)