раскіра́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскіра́чуся раскіра́чымся
2-я ас. раскіра́чышся раскіра́чыцеся
3-я ас. раскіра́чыцца раскіра́чацца
Прошлы час
м. раскіра́чыўся раскіра́чыліся
ж. раскіра́чылася
н. раскіра́чылася
Загадны лад
2-я ас. раскіра́чся раскіра́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскіра́чыўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)