раскірэ́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| раскірэ́ка | раскірэ́кі | |
| раскірэ́кі | раскірэ́к | |
| раскірэ́цы | раскірэ́кам | |
| раскірэ́ку | раскірэ́к | |
| раскірэ́кай раскірэ́каю |
раскірэ́камі | |
| раскірэ́цы | раскірэ́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)