Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

амстэрда́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амстэрда́мскі амстэрда́мская амстэрда́мскае амстэрда́мскія
Р. амстэрда́мскага амстэрда́мскай
амстэрда́мскае
амстэрда́мскага амстэрда́мскіх
Д. амстэрда́мскаму амстэрда́мскай амстэрда́мскаму амстэрда́мскім
В. амстэрда́мскі (неадуш.)
амстэрда́мскага (адуш.)
амстэрда́мскую амстэрда́мскае амстэрда́мскія (неадуш.)
амстэрда́мскіх (адуш.)
Т. амстэрда́мскім амстэрда́мскай
амстэрда́мскаю
амстэрда́мскім амстэрда́мскімі
М. амстэрда́мскім амстэрда́мскай амстэрда́мскім амстэрда́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

а́мт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́мт а́мты
Р. а́мта а́мтаў
Д. а́мту а́мтам
В. а́мт а́мты
Т. а́мтам а́мтамі
М. а́мце а́мтах

Крыніцы: piskunou2012.

амудар’і́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амудар’і́нскі амудар’і́нская амудар’і́нскае амудар’і́нскія
Р. амудар’і́нскага амудар’і́нскай
амудар’і́нскае
амудар’і́нскага амудар’і́нскіх
Д. амудар’і́нскаму амудар’і́нскай амудар’і́нскаму амудар’і́нскім
В. амудар’і́нскі (неадуш.)
амудар’і́нскага (адуш.)
амудар’і́нскую амудар’і́нскае амудар’і́нскія (неадуш.)
амудар’і́нскіх (адуш.)
Т. амудар’і́нскім амудар’і́нскай
амудар’і́нскаю
амудар’і́нскім амудар’і́нскімі
М. амудар’і́нскім амудар’і́нскай амудар’і́нскім амудар’і́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Амудар’я́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Амудар’я́
Р. Амудар’і́
Д. Амудар’і́
В. Амудар’ю́
Т. Амудар’ё́й
Амудар’ё́ю
М. Амудар’і́

амужы́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амужы́чаны амужы́чаная амужы́чанае амужы́чаныя
Р. амужы́чанага амужы́чанай
амужы́чанае
амужы́чанага амужы́чаных
Д. амужы́чанаму амужы́чанай амужы́чанаму амужы́чаным
В. амужы́чаны (неадуш.)
амужы́чанага (адуш.)
амужы́чаную амужы́чанае амужы́чаныя (неадуш.)
амужы́чаных (адуш.)
Т. амужы́чаным амужы́чанай
амужы́чанаю
амужы́чаным амужы́чанымі
М. амужы́чаным амужы́чанай амужы́чаным амужы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

амужы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амужы́чаны амужы́чаная амужы́чанае амужы́чаныя
Р. амужы́чанага амужы́чанай
амужы́чанае
амужы́чанага амужы́чаных
Д. амужы́чанаму амужы́чанай амужы́чанаму амужы́чаным
В. амужы́чаны (неадуш.)
амужы́чанага (адуш.)
амужы́чаную амужы́чанае амужы́чаныя (неадуш.)
амужы́чаных (адуш.)
Т. амужы́чаным амужы́чанай
амужы́чанаю
амужы́чаным амужы́чанымі
М. амужы́чаным амужы́чанай амужы́чаным амужы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

амужы́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. амужы́чваюся амужы́чваемся
2-я ас. амужы́чваешся амужы́чваецеся
3-я ас. амужы́чваецца амужы́чваюцца
Прошлы час
м. амужы́чваўся амужы́чваліся
ж. амужы́чвалася
н. амужы́чвалася
Загадны лад
2-я ас. амужы́чвайся амужы́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час амужы́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

амужы́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. амужы́чуся амужы́чымся
2-я ас. амужы́чышся амужы́чыцеся
3-я ас. амужы́чыцца амужы́чацца
Прошлы час
м. амужы́чыўся амужы́чыліся
ж. амужы́чылася
н. амужы́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час амужы́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

амуле́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амуле́т амуле́ты
Р. амуле́та амуле́таў
Д. амуле́ту амуле́там
В. амуле́т амуле́ты
Т. амуле́там амуле́тамі
М. амуле́це амуле́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амуле́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амуле́тны амуле́тная амуле́тнае амуле́тныя
Р. амуле́тнага амуле́тнай
амуле́тнае
амуле́тнага амуле́тных
Д. амуле́тнаму амуле́тнай амуле́тнаму амуле́тным
В. амуле́тны (неадуш.)
амуле́тнага (адуш.)
амуле́тную амуле́тнае амуле́тныя (неадуш.)
амуле́тных (адуш.)
Т. амуле́тным амуле́тнай
амуле́тнаю
амуле́тным амуле́тнымі
М. амуле́тным амуле́тнай амуле́тным амуле́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.