амужы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| амужы́чаны | амужы́чаная | амужы́чанае | амужы́чаныя | |
| амужы́чанага | амужы́чанай амужы́чанае |
амужы́чанага | амужы́чаных | |
| амужы́чанаму | амужы́чанай | амужы́чанаму | амужы́чаным | |
| амужы́чаны ( амужы́чанага ( |
амужы́чаную | амужы́чанае | амужы́чаныя ( амужы́чаных ( |
|
| амужы́чаным | амужы́чанай амужы́чанаю |
амужы́чаным | амужы́чанымі | |
| амужы́чаным | амужы́чанай | амужы́чаным | амужы́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)