амужы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амужы́чаны амужы́чаная амужы́чанае амужы́чаныя
Р. амужы́чанага амужы́чанай
амужы́чанае		 амужы́чанага амужы́чаных
Д. амужы́чанаму амужы́чанай амужы́чанаму амужы́чаным
В. амужы́чаны (неадуш.)
амужы́чанага (адуш.)		 амужы́чаную амужы́чанае амужы́чаныя (неадуш.)
амужы́чаных (адуш.)
Т. амужы́чаным амужы́чанай
амужы́чанаю		 амужы́чаным амужы́чанымі
М. амужы́чаным амужы́чанай амужы́чаным амужы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)