амуле́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амуле́тны амуле́тная амуле́тнае амуле́тныя
Р. амуле́тнага амуле́тнай
амуле́тнае
амуле́тнага амуле́тных
Д. амуле́тнаму амуле́тнай амуле́тнаму амуле́тным
В. амуле́тны (неадуш.)
амуле́тнага (адуш.)
амуле́тную амуле́тнае амуле́тныя (неадуш.)
амуле́тных (адуш.)
Т. амуле́тным амуле́тнай
амуле́тнаю
амуле́тным амуле́тнымі
М. амуле́тным амуле́тнай амуле́тным амуле́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)