амыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амыва́ю |
амыва́ем |
2-я ас. |
амыва́еш |
амыва́еце |
3-я ас. |
амыва́е |
амыва́юць |
Прошлы час |
м. |
амыва́ў |
амыва́лі |
ж. |
амыва́ла |
н. |
амыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
амыва́й |
амыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
амыва́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
амыле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
амыле́нне |
Р. |
амыле́ння |
Д. |
амыле́нню |
В. |
амыле́нне |
Т. |
амыле́ннем |
М. |
амыле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
амы́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амы́лены |
амы́леная |
амы́ленае |
амы́леныя |
Р. |
амы́ленага |
амы́ленай амы́ленае |
амы́ленага |
амы́леных |
Д. |
амы́ленаму |
амы́ленай |
амы́ленаму |
амы́леным |
В. |
амы́лены (неадуш.) амы́ленага (адуш.) |
амы́леную |
амы́ленае |
амы́леныя (неадуш.) амы́леных (адуш.) |
Т. |
амы́леным |
амы́ленай амы́ленаю |
амы́леным |
амы́ленымі |
М. |
амы́леным |
амы́ленай |
амы́леным |
амы́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
амы́ліць
‘разлажыць арганічныя злучэнні вадой або шчолаччу’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амы́лю |
амы́лім |
2-я ас. |
амы́ліш |
амы́ліце |
3-я ас. |
амы́ліць |
амы́ляць |
Прошлы час |
м. |
амы́ліў |
амы́лілі |
ж. |
амы́ліла |
н. |
амы́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
амы́ль |
амы́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
амы́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
амыля́ць
‘раскладаць арганічныя злучэнні вадой або шчолаччу’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амыля́ю |
амыля́ем |
2-я ас. |
амыля́еш |
амыля́еце |
3-я ас. |
амыля́е |
амыля́юць |
Прошлы час |
м. |
амыля́ў |
амыля́лі |
ж. |
амыля́ла |
н. |
амыля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
амыля́й |
амыля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
амыля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
амы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амы́ты |
амы́тая |
амы́тае |
амы́тыя |
Р. |
амы́тага |
амы́тай амы́тае |
амы́тага |
амы́тых |
Д. |
амы́таму |
амы́тай |
амы́таму |
амы́тым |
В. |
амы́ты (неадуш.) амы́тага (адуш.) |
амы́тую |
амы́тае |
амы́тыя (неадуш.) амы́тых (адуш.) |
Т. |
амы́тым |
амы́тай амы́таю |
амы́тым |
амы́тымі |
М. |
амы́тым |
амы́тай |
амы́тым |
амы́тых |
Кароткая форма: амы́та.
Іншыя варыянты:
абмы́ты.
Крыніцы:
piskunou2012.
амы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
амы́юся |
амы́емся |
2-я ас. |
амы́ешся |
амы́ецеся |
3-я ас. |
амы́ецца |
амы́юцца |
Прошлы час |
м. |
амы́ўся |
амы́ліся |
ж. |
амы́лася |
н. |
амы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
амы́йся |
амы́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
амы́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.