амяга́ць
‘знемагаць, нясілець, стамляцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
амяга́ю |
амяга́ем |
| 2-я ас. |
амяга́еш |
амяга́еце |
| 3-я ас. |
амяга́е |
амяга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
амяга́ў |
амяга́лі |
| ж. |
амяга́ла |
| н. |
амяга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
амяга́й |
амяга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
амяга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
амя́гласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
амя́гласць |
| Р. |
амя́гласці |
| Д. |
амя́гласці |
| В. |
амя́гласць |
| Т. |
амя́гласцю |
| М. |
амя́гласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
амя́глы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
амя́глы |
амя́глая |
амя́глае |
амя́глыя |
| Р. |
амя́глага |
амя́глай амя́глае |
амя́глага |
амя́глых |
| Д. |
амя́гламу |
амя́глай |
амя́гламу |
амя́глым |
| В. |
амя́глы (неадуш.) амя́глага (адуш.) |
амя́глую |
амя́глае |
амя́глыя (неадуш.) амя́глых (адуш.) |
| Т. |
амя́глым |
амя́глай амя́глаю |
амя́глым |
амя́глымі |
| М. |
амя́глым |
амя́глай |
амя́глым |
амя́глых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
амя́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
амя́жуся |
амя́жымся |
| 2-я ас. |
амя́жышся |
амя́жыцеся |
| 3-я ас. |
амя́жыцца |
амя́жацца |
| Прошлы час |
| м. |
амя́жыўся |
амя́жыліся |
| ж. |
амя́жылася |
| н. |
амя́жылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
амя́жся |
амя́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
амя́жыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
амяла́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
амяла́ |
| Р. |
амялы́ |
| Д. |
амяле́ |
| В. |
амялу́ |
| Т. |
амяло́й амяло́ю |
| М. |
амяле́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
амяле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
амяле́нне |
| Р. |
амяле́ння |
| Д. |
амяле́нню |
| В. |
амяле́нне |
| Т. |
амяле́ннем |
| М. |
амяле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Амялі́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Амялі́на |
| Р. |
Амялі́ны |
| Д. |
Амялі́не |
| В. |
Амялі́ну |
| Т. |
Амялі́най Амялі́наю |
| М. |
Амялі́не |
Амялі́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Амялі́на |
| Р. |
Амялі́на |
| Д. |
Амялі́ну |
| В. |
Амялі́на |
| Т. |
Амялі́нам |
| М. |
Амялі́не |
амя́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
амя́лле |
| Р. |
амя́лля |
| Д. |
амя́ллю |
| В. |
амя́лле |
| Т. |
амя́ллем |
| М. |
амя́ллі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Амяло́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Амяло́ |
| Р. |
Амяла́ |
| Д. |
Амялу́ |
| В. |
Амяло́ |
| Т. |
Амяло́м |
| М. |
Амяле́ |