амужы́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| амужы́чуся | амужы́чымся | |
| амужы́чышся | амужы́чыцеся | |
| амужы́чыцца | амужы́чацца | |
| Прошлы час | ||
| амужы́чыўся | амужы́чыліся | |
| амужы́чылася | ||
| амужы́чылася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| амужы́чыўшыся | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)