адубяне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адубяне́лы |
адубяне́лая |
адубяне́лае |
адубяне́лыя |
| Р. |
адубяне́лага |
адубяне́лай адубяне́лае |
адубяне́лага |
адубяне́лых |
| Д. |
адубяне́ламу |
адубяне́лай |
адубяне́ламу |
адубяне́лым |
| В. |
адубяне́лы (неадуш.) адубяне́лага (адуш.) |
адубяне́лую |
адубяне́лае |
адубяне́лыя (неадуш.) адубяне́лых (адуш.) |
| Т. |
адубяне́лым |
адубяне́лай адубяне́лаю |
адубяне́лым |
адубяне́лымі |
| М. |
адубяне́лым |
адубяне́лай |
адубяне́лым |
адубяне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адубяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адубяне́ю |
адубяне́ем |
| 2-я ас. |
адубяне́еш |
адубяне́еце |
| 3-я ас. |
адубяне́е |
адубяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адубяне́ў |
адубяне́лі |
| ж. |
адубяне́ла |
| н. |
адубяне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адубяне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адува́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адува́нчык |
адува́нчыкі |
| Р. |
адува́нчыка |
адува́нчыкаў |
| Д. |
адува́нчыку |
адува́нчыкам |
| В. |
адува́нчык |
адува́нчыкі |
| Т. |
адува́нчыкам |
адува́нчыкамі |
| М. |
адува́нчыку |
адува́нчыках |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адудзя́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адудзя́чаны |
адудзя́чаная |
адудзя́чанае |
адудзя́чаныя |
| Р. |
адудзя́чанага |
адудзя́чанай адудзя́чанае |
адудзя́чанага |
адудзя́чаных |
| Д. |
адудзя́чанаму |
адудзя́чанай |
адудзя́чанаму |
адудзя́чаным |
| В. |
адудзя́чаны (неадуш.) адудзя́чанага (адуш.) |
адудзя́чаную |
адудзя́чанае |
адудзя́чаныя (неадуш.) адудзя́чаных (адуш.) |
| Т. |
адудзя́чаным |
адудзя́чанай адудзя́чанаю |
адудзя́чаным |
адудзя́чанымі |
| М. |
адудзя́чаным |
адудзя́чанай |
адудзя́чаным |
адудзя́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адудзя́чваюся |
адудзя́чваемся |
| 2-я ас. |
адудзя́чваешся |
адудзя́чваецеся |
| 3-я ас. |
адудзя́чваецца |
адудзя́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адудзя́чваўся |
адудзя́чваліся |
| ж. |
адудзя́чвалася |
| н. |
адудзя́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адудзя́чвайся |
адудзя́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адудзя́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чваць
‘дзякаваць, плаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адудзя́чваю |
адудзя́чваем |
| 2-я ас. |
адудзя́чваеш |
адудзя́чваеце |
| 3-я ас. |
адудзя́чвае |
адудзя́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адудзя́чваў |
адудзя́чвалі |
| ж. |
адудзя́чвала |
| н. |
адудзя́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адудзя́чвай |
адудзя́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адудзя́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адудзя́чуся |
адудзя́чымся |
| 2-я ас. |
адудзя́чышся |
адудзя́чыцеся |
| 3-я ас. |
адудзя́чыцца |
адудзя́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
адудзя́чыўся |
адудзя́чыліся |
| ж. |
адудзя́чылася |
| н. |
адудзя́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адудзя́чся |
адудзя́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адудзя́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адудзя́чыць
‘падзякаваць, адплаціць тым жа, такім жа ўчынкам і стаўленнем каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адудзя́чу |
адудзя́чым |
| 2-я ас. |
адудзя́чыш |
адудзя́чыце |
| 3-я ас. |
адудзя́чыць |
адудзя́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
адудзя́чыў |
адудзя́чылі |
| ж. |
адудзя́чыла |
| н. |
адудзя́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адудзя́ч |
адудзя́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адудзя́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.