контрапункты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контрапункты́чны |
контрапункты́чная |
контрапункты́чнае |
контрапункты́чныя |
| Р. |
контрапункты́чнага |
контрапункты́чнай
контрапункты́чнае |
контрапункты́чнага |
контрапункты́чных |
| Д. |
контрапункты́чнаму |
контрапункты́чнай |
контрапункты́чнаму |
контрапункты́чным |
| В. |
контрапункты́чны (неадуш.)
контрапункты́чнага (адуш.) |
контрапункты́чную |
контрапункты́чнае |
контрапункты́чныя (неадуш.)
контрапункты́чных (адуш.) |
| Т. |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнай
контрапункты́чнаю |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнымі |
| М. |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнай |
контрапункты́чным |
контрапункты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
контраргуме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
контраргуме́нт |
контраргуме́нты |
| Р. |
контраргуме́нту |
контраргуме́нтаў |
| Д. |
контраргуме́нту |
контраргуме́нтам |
| В. |
контраргуме́нт |
контраргуме́нты |
| Т. |
контраргуме́нтам |
контраргуме́нтамі |
| М. |
контраргуме́нце |
контраргуме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
контрасігнава́нне |
| Р. |
контрасігнава́ння |
| Д. |
контрасігнава́нню |
| В. |
контрасігнава́нне |
| Т. |
контрасігнава́ннем |
| М. |
контрасігнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
контрасігнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контрасігнава́ны |
контрасігнава́ная |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя |
| Р. |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́най
контрасігнава́нае |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́ных |
| Д. |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́най |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́ным |
| В. |
контрасігнава́ны (неадуш.)
контрасігнава́нага (адуш.) |
контрасігнава́ную |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя (неадуш.)
контрасігнава́ных (адуш.) |
| Т. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най
контрасігнава́наю |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́нымі |
| М. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
контрасігнава́ны |
контрасігнава́ная |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя |
| Р. |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́най
контрасігнава́нае |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́ных |
| Д. |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́най |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́ным |
| В. |
контрасігнава́ны (неадуш.)
контрасігнава́нага (адуш.) |
контрасігнава́ную |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя (неадуш.)
контрасігнава́ных (адуш.) |
| Т. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най
контрасігнава́наю |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́нымі |
| М. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
контрасігну́ецца |
контрасігну́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
контрасігнава́ўся |
контрасігнава́ліся |
| ж. |
контрасігнава́лася |
| н. |
контрасігнава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
контрасігнава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
контрасігну́ю |
контрасігну́ем |
| 2-я ас. |
контрасігну́еш |
контрасігну́еце |
| 3-я ас. |
контрасігну́е |
контрасігну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
контрасігнава́ў |
контрасігнава́лі |
| ж. |
контрасігнава́ла |
| н. |
контрасігнава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
контрасігну́й |
контрасігну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
контрасігну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
контрасігнава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
контрасігну́ю |
контрасігну́ем |
| 2-я ас. |
контрасігну́еш |
контрасігну́еце |
| 3-я ас. |
контрасігну́е |
контрасігну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
контрасігнава́ў |
контрасігнава́лі |
| ж. |
контрасігнава́ла |
| н. |
контрасігнава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
контрасігну́й |
контрасігну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
контрасігнава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
контрасігна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
контрасігна́цыя |
| Р. |
контрасігна́цыі |
| Д. |
контрасігна́цыі |
| В. |
контрасігна́цыю |
| Т. |
контрасігна́цыяй
контрасігна́цыяю |
| М. |
контрасігна́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.