затыка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затыка́ю |
затыка́ем |
2-я ас. |
затыка́еш |
затыка́еце |
3-я ас. |
затыка́е |
затыка́юць |
Прошлы час |
м. |
затыка́ў |
затыка́лі |
ж. |
затыка́ла |
н. |
затыка́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затыка́й |
затыка́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
затыка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
затылава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
затылава́нне |
Р. |
затылава́ння |
Д. |
затылава́нню |
В. |
затылава́нне |
Т. |
затылава́ннем |
М. |
затылава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заты́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заты́льнік |
заты́льнікі |
Р. |
заты́льніка |
заты́льнікаў |
Д. |
заты́льніку |
заты́льнікам |
В. |
заты́льнік |
заты́льнікі |
Т. |
заты́льнікам |
заты́льнікамі |
М. |
заты́льніку |
заты́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заты́м
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
заты́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заты́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заты́нены |
заты́неная |
заты́ненае |
заты́неныя |
Р. |
заты́ненага |
заты́ненай заты́ненае |
заты́ненага |
заты́неных |
Д. |
заты́ненаму |
заты́ненай |
заты́ненаму |
заты́неным |
В. |
заты́нены (неадуш.) заты́ненага (адуш.) |
заты́неную |
заты́ненае |
заты́неныя (неадуш.) заты́неных (адуш.) |
Т. |
заты́неным |
заты́ненай заты́ненаю |
заты́неным |
заты́ненымі |
М. |
заты́неным |
заты́ненай |
заты́неным |
заты́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
затынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
затынкава́ны |
затынкава́ная |
затынкава́нае |
затынкава́ныя |
Р. |
затынкава́нага |
затынкава́най затынкава́нае |
затынкава́нага |
затынкава́ных |
Д. |
затынкава́наму |
затынкава́най |
затынкава́наму |
затынкава́ным |
В. |
затынкава́ны (неадуш.) затынкава́нага (адуш.) |
затынкава́ную |
затынкава́нае |
затынкава́ныя (неадуш.) затынкава́ных (адуш.) |
Т. |
затынкава́ным |
затынкава́най затынкава́наю |
затынкава́ным |
затынкава́нымі |
М. |
затынкава́ным |
затынкава́най |
затынкава́ным |
затынкава́ных |
Кароткая форма: затынкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
затынкава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
затынку́ецца |
затынку́юцца |
Прошлы час |
м. |
затынкава́ўся |
затынкава́ліся |
ж. |
затынкава́лася |
н. |
затынкава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.