заміло́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заміло́ўваю |
заміло́ўваем |
2-я ас. |
заміло́ўваеш |
заміло́ўваеце |
3-я ас. |
заміло́ўвае |
заміло́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
заміло́ўваў |
заміло́ўвалі |
ж. |
заміло́ўвала |
н. |
заміло́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заміло́ўвай |
заміло́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заміло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
замільгаце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замільгачу́ |
замільгаці́м |
2-я ас. |
замільгаці́ш |
замільгаціце́ |
3-я ас. |
замільгаці́ць |
замільгаця́ць |
Прошлы час |
м. |
замільгаце́ў |
замільгаце́лі |
ж. |
замільгаце́ла |
н. |
замільгаце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
замільгаці́ |
замільгаці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замільгаце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
замільга́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
замільга́ю |
замільга́ем |
2-я ас. |
замільга́еш |
замільга́еце |
3-я ас. |
замільга́е |
замільга́юць |
Прошлы час |
м. |
замільга́ў |
замільга́лі |
ж. |
замільга́ла |
н. |
замільга́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
замільга́й |
замільга́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
замільга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заміля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заміля́юся |
заміля́емся |
2-я ас. |
заміля́ешся |
заміля́ецеся |
3-я ас. |
заміля́ецца |
заміля́юцца |
Прошлы час |
м. |
заміля́ўся |
заміля́ліся |
ж. |
заміля́лася |
н. |
заміля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заміля́йся |
заміля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заміля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заміля́ць
‘уміласціўляць, загладжваць віну’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заміля́ю |
заміля́ем |
2-я ас. |
заміля́еш |
заміля́еце |
3-я ас. |
заміля́е |
заміля́юць |
Прошлы час |
м. |
заміля́ў |
заміля́лі |
ж. |
заміля́ла |
н. |
заміля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заміля́й |
заміля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заміля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
замі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
замі́н |
замі́ны |
Р. |
замі́ну |
замі́наў |
Д. |
замі́ну |
замі́нам |
В. |
замі́н |
замі́ны |
Т. |
замі́нам |
замі́намі |
М. |
замі́не |
замі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
замі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
замі́на |
замі́ны |
Р. |
замі́ны |
замі́н |
Д. |
замі́не |
замі́нам |
В. |
замі́ну |
замі́ны |
Т. |
замі́най замі́наю |
замі́намі |
М. |
замі́не |
замі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
замінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
замінава́ны |
замінава́ная |
замінава́нае |
замінава́ныя |
Р. |
замінава́нага |
замінава́най замінава́нае |
замінава́нага |
замінава́ных |
Д. |
замінава́наму |
замінава́най |
замінава́наму |
замінава́ным |
В. |
замінава́ны (неадуш.) замінава́нага (адуш.) |
замінава́ную |
замінава́нае |
замінава́ныя (неадуш.) замінава́ных (адуш.) |
Т. |
замінава́ным |
замінава́най замінава́наю |
замінава́ным |
замінава́нымі |
М. |
замінава́ным |
замінава́най |
замінава́ным |
замінава́ных |
Кароткая форма: замінава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
заміна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заміна́нне |
Р. |
заміна́ння |
Д. |
заміна́нню |
В. |
заміна́нне |
Т. |
заміна́ннем |
М. |
заміна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.