замі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
замі́н | замі́ны | |
замі́ну | замі́наў | |
замі́ну | замі́нам | |
замі́н | замі́ны | |
замі́нам | замі́намі | |
замі́не | замі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)