аднатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аднату́ю |
аднату́ем |
2-я ас. |
аднату́еш |
аднату́еце |
3-я ас. |
аднату́е |
аднату́юць |
Прошлы час |
м. |
аднатава́ў |
аднатава́лі |
ж. |
аднатава́ла |
н. |
аднатава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аднату́й |
аднату́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аднатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адната́ктавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адната́ктавы |
адната́ктавая |
адната́ктавае |
адната́ктавыя |
Р. |
адната́ктавага |
адната́ктавай адната́ктавае |
адната́ктавага |
адната́ктавых |
Д. |
адната́ктаваму |
адната́ктавай |
адната́ктаваму |
адната́ктавым |
В. |
адната́ктавы (неадуш.) адната́ктавага (адуш.) |
адната́ктавую |
адната́ктавае |
адната́ктавыя (неадуш.) адната́ктавых (адуш.) |
Т. |
адната́ктавым |
адната́ктавай адната́ктаваю |
адната́ктавым |
адната́ктавымі |
М. |
адната́ктавым |
адната́ктавай |
адната́ктавым |
адната́ктавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аднато́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аднато́мнік |
аднато́мнікі |
Р. |
аднато́мніка |
аднато́мнікаў |
Д. |
аднато́мніку |
аднато́мнікам |
В. |
аднато́мнік |
аднато́мнікі |
Т. |
аднато́мнікам |
аднато́мнікамі |
М. |
аднато́мніку |
аднато́мніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аднато́мны |
аднато́мная |
аднато́мнае |
аднато́мныя |
Р. |
аднато́мнага |
аднато́мнай аднато́мнае |
аднато́мнага |
аднато́мных |
Д. |
аднато́мнаму |
аднато́мнай |
аднато́мнаму |
аднато́мным |
В. |
аднато́мны (неадуш.) аднато́мнага (адуш.) |
аднато́мную |
аднато́мнае |
аднато́мныя (неадуш.) аднато́мных (адуш.) |
Т. |
аднато́мным |
аднато́мнай аднато́мнаю |
аднато́мным |
аднато́мнымі |
М. |
аднато́мным |
аднато́мнай |
аднато́мным |
аднато́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
аднато́нна |
аднато́нней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
аднато́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
аднато́ннасць |
Р. |
аднато́ннасці |
Д. |
аднато́ннасці |
В. |
аднато́ннасць |
Т. |
аднато́ннасцю |
М. |
аднато́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аднато́нны |
аднато́нная |
аднато́ннае |
аднато́нныя |
Р. |
аднато́ннага |
аднато́ннай аднато́ннае |
аднато́ннага |
аднато́нных |
Д. |
аднато́ннаму |
аднато́ннай |
аднато́ннаму |
аднато́нным |
В. |
аднато́нны (неадуш.) аднато́ннага (адуш.) |
аднато́нную |
аднато́ннае |
аднато́нныя (неадуш.) аднато́нных (адуш.) |
Т. |
аднато́нным |
аднато́ннай аднато́ннаю |
аднато́нным |
аднато́ннымі |
М. |
аднато́нным |
аднато́ннай |
аднато́нным |
аднато́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аднато́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аднато́ўваю |
аднато́ўваем |
2-я ас. |
аднато́ўваеш |
аднато́ўваеце |
3-я ас. |
аднато́ўвае |
аднато́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
аднато́ўваў |
аднато́ўвалі |
ж. |
аднато́ўвала |
н. |
аднато́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аднато́ўвай |
аднато́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аднато́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.