аднато́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аднато́ўваю аднато́ўваем
2-я ас. аднато́ўваеш аднато́ўваеце
3-я ас. аднато́ўвае аднато́ўваюць
Прошлы час
м. аднато́ўваў аднато́ўвалі
ж. аднато́ўвала
н. аднато́ўвала
Загадны лад
2-я ас. аднато́ўвай аднато́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аднато́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)