аднато́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднато́мнік | аднато́мнікі | |
аднато́мніка | аднато́мнікаў | |
аднато́мніку | аднато́мнікам | |
аднато́мнік | аднато́мнікі | |
аднато́мнікам | аднато́мнікамі | |
аднато́мніку | аднато́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)