аднато́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднато́мнік аднато́мнікі
Р. аднато́мніка аднато́мнікаў
Д. аднато́мніку аднато́мнікам
В. аднато́мнік аднато́мнікі
Т. аднато́мнікам аднато́мнікамі
М. аднато́мніку аднато́мніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)