аднато́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднато́мны аднато́мная аднато́мнае аднато́мныя
Р. аднато́мнага аднато́мнай
аднато́мнае
аднато́мнага аднато́мных
Д. аднато́мнаму аднато́мнай аднато́мнаму аднато́мным
В. аднато́мны (неадуш.)
аднато́мнага (адуш.)
аднато́мную аднато́мнае аднато́мныя (неадуш.)
аднато́мных (адуш.)
Т. аднато́мным аднато́мнай
аднато́мнаю
аднато́мным аднато́мнымі
М. аднато́мным аднато́мнай аднато́мным аднато́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)