эфе́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эфе́сны |
эфе́сная |
эфе́снае |
эфе́сныя |
| Р. |
эфе́снага |
эфе́снай эфе́снае |
эфе́снага |
эфе́сных |
| Д. |
эфе́снаму |
эфе́снай |
эфе́снаму |
эфе́сным |
| В. |
эфе́сны (неадуш.) эфе́снага (адуш.) |
эфе́сную |
эфе́снае |
эфе́сныя (неадуш.) эфе́сных (адуш.) |
| Т. |
эфе́сным |
эфе́снай эфе́снаю |
эфе́сным |
эфе́снымі |
| М. |
эфе́сным |
эфе́снай |
эфе́сным |
эфе́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эфіо́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эфіо́п |
эфіо́пы |
| Р. |
эфіо́па |
эфіо́паў |
| Д. |
эфіо́пу |
эфіо́пам |
| В. |
эфіо́па |
эфіо́паў |
| Т. |
эфіо́пам |
эфіо́памі |
| М. |
эфіо́пе |
эфіо́пах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
Эфіо́пія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Эфіо́пія |
| Р. |
Эфіо́піі |
| Д. |
Эфіо́піі |
| В. |
Эфіо́пію |
| Т. |
Эфіо́піяй Эфіо́піяю |
| М. |
Эфіо́піі |
эфіо́пка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эфіо́пка |
эфіо́пкі |
| Р. |
эфіо́пкі |
эфіо́пак |
| Д. |
эфіо́пцы |
эфіо́пкам |
| В. |
эфіо́пку |
эфіо́пак |
| Т. |
эфіо́пкай эфіо́пкаю |
эфіо́пкамі |
| М. |
эфіо́пцы |
эфіо́пках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эфіо́пскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эфіо́пскі |
эфіо́пская |
эфіо́пскае |
эфіо́пскія |
| Р. |
эфіо́пскага |
эфіо́пскай эфіо́пскае |
эфіо́пскага |
эфіо́пскіх |
| Д. |
эфіо́пскаму |
эфіо́пскай |
эфіо́пскаму |
эфіо́пскім |
| В. |
эфіо́пскі (неадуш.) эфіо́пскага (адуш.) |
эфіо́пскую |
эфіо́пскае |
эфіо́пскія (неадуш.) эфіо́пскіх (адуш.) |
| Т. |
эфіо́пскім |
эфіо́пскай эфіо́пскаю |
эфіо́пскім |
эфіо́пскімі |
| М. |
эфіо́пскім |
эфіо́пскай |
эфіо́пскім |
эфіо́пскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эфі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эфі́р |
| Р. |
эфі́ру |
| Д. |
эфі́ру |
| В. |
эфі́р |
| Т. |
эфі́рам |
| М. |
эфі́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эфіраале́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эфіраале́йны |
эфіраале́йная |
эфіраале́йнае |
эфіраале́йныя |
| Р. |
эфіраале́йнага |
эфіраале́йнай эфіраале́йнае |
эфіраале́йнага |
эфіраале́йных |
| Д. |
эфіраале́йнаму |
эфіраале́йнай |
эфіраале́йнаму |
эфіраале́йным |
| В. |
эфіраале́йны (неадуш.) эфіраале́йнага (адуш.) |
эфіраале́йную |
эфіраале́йнае |
эфіраале́йныя (неадуш.) эфіраале́йных (адуш.) |
| Т. |
эфіраале́йным |
эфіраале́йнай эфіраале́йнаю |
эфіраале́йным |
эфіраале́йнымі |
| М. |
эфіраале́йным |
эфіраале́йнай |
эфіраале́йным |
эфіраале́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
эфірама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эфірама́н |
эфірама́ны |
| Р. |
эфірама́на |
эфірама́наў |
| Д. |
эфірама́ну |
эфірама́нам |
| В. |
эфірама́на |
эфірама́наў |
| Т. |
эфірама́нам |
эфірама́намі |
| М. |
эфірама́не |
эфірама́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эфірама́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эфірама́нія |
| Р. |
эфірама́ніі |
| Д. |
эфірама́ніі |
| В. |
эфірама́нію |
| Т. |
эфірама́ніяй эфірама́ніяю |
| М. |
эфірама́ніі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эфірама́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эфірама́нка |
эфірама́нкі |
| Р. |
эфірама́нкі |
эфірама́нак |
| Д. |
эфірама́нцы |
эфірама́нкам |
| В. |
эфірама́нку |
эфірама́нак |
| Т. |
эфірама́нкай эфірама́нкаю |
эфірама́нкамі |
| М. |
эфірама́нцы |
эфірама́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.