эфірама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эфірама́н | эфірама́ны | |
эфірама́на | эфірама́наў | |
эфірама́ну | эфірама́нам | |
эфірама́на | эфірама́наў | |
эфірама́нам | эфірама́намі | |
эфірама́не | эфірама́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)