эфірама́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
эфірама́нка | эфірама́нкі | |
эфірама́нкі | эфірама́нак | |
эфірама́нцы | эфірама́нкам | |
эфірама́нку | эфірама́нак | |
эфірама́нкай эфірама́нкаю |
эфірама́нкамі | |
эфірама́нцы | эфірама́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)