уці́снуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уці́снуты |
уці́снутая |
уці́снутае |
уці́снутыя |
Р. |
уці́снутага |
уці́снутай уці́снутае |
уці́снутага |
уці́снутых |
Д. |
уці́снутаму |
уці́снутай |
уці́снутаму |
уці́снутым |
В. |
уці́снуты (неадуш.) уці́снутага (адуш.) |
уці́снутую |
уці́снутае |
уці́снутыя (неадуш.) уці́снутых (адуш.) |
Т. |
уці́снутым |
уці́снутай уці́снутаю |
уці́снутым |
уці́снутымі |
М. |
уці́снутым |
уці́снутай |
уці́снутым |
уці́снутых |
Кароткая форма: уці́снута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уці́снуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уці́снуся |
уці́снемся |
2-я ас. |
уці́снешся |
уці́снецеся |
3-я ас. |
уці́снецца |
уці́снуцца |
Прошлы час |
м. |
уці́снуўся |
уці́снуліся |
ж. |
уці́снулася |
н. |
уці́снулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уці́сніся |
уці́сніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уці́снуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уці́снуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уці́сну |
уці́снем |
2-я ас. |
уці́снеш |
уці́снеце |
3-я ас. |
уці́сне |
уці́снуць |
Прошлы час |
м. |
уці́снуў |
уці́снулі |
ж. |
уці́снула |
н. |
уці́снула |
Загадны лад |
2-я ас. |
уці́сні |
уці́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уці́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уціхамі́рана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уціхамі́рана |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уціхамі́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уціхамі́ранне |
Р. |
уціхамі́рання |
Д. |
уціхамі́ранню |
В. |
уціхамі́ранне |
Т. |
уціхамі́раннем |
М. |
уціхамі́ранні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уціхамі́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уціхамі́раны |
уціхамі́раная |
уціхамі́ранае |
уціхамі́раныя |
Р. |
уціхамі́ранага |
уціхамі́ранай уціхамі́ранае |
уціхамі́ранага |
уціхамі́раных |
Д. |
уціхамі́ранаму |
уціхамі́ранай |
уціхамі́ранаму |
уціхамі́раным |
В. |
уціхамі́раны (неадуш.) уціхамі́ранага (адуш.) |
уціхамі́раную |
уціхамі́ранае |
уціхамі́раныя (неадуш.) уціхамі́раных (адуш.) |
Т. |
уціхамі́раным |
уціхамі́ранай уціхамі́ранаю |
уціхамі́раным |
уціхамі́ранымі |
М. |
уціхамі́раным |
уціхамі́ранай |
уціхамі́раным |
уціхамі́раных |
Кароткая форма: уціхамі́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уціхамі́рвальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уціхамі́рвальнік |
уціхамі́рвальнікі |
Р. |
уціхамі́рвальніка |
уціхамі́рвальнікаў |
Д. |
уціхамі́рвальніку |
уціхамі́рвальнікам |
В. |
уціхамі́рвальніка |
уціхамі́рвальнікаў |
Т. |
уціхамі́рвальнікам |
уціхамі́рвальнікамі |
М. |
уціхамі́рвальніку |
уціхамі́рвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.