Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіоуыьэюя

уці́снуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уці́снуты уці́снутая уці́снутае уці́снутыя
Р. уці́снутага уці́снутай
уці́снутае		 уці́снутага уці́снутых
Д. уці́снутаму уці́снутай уці́снутаму уці́снутым
В. уці́снуты (неадуш.)
уці́снутага (адуш.)		 уці́снутую уці́снутае уці́снутыя (неадуш.)
уці́снутых (адуш.)
Т. уці́снутым уці́снутай
уці́снутаю		 уці́снутым уці́снутымі
М. уці́снутым уці́снутай уці́снутым уці́снутых

Крыніцы: piskunou2012.

уці́снуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уці́снуты уці́снутая уці́снутае уці́снутыя
Р. уці́снутага уці́снутай
уці́снутае		 уці́снутага уці́снутых
Д. уці́снутаму уці́снутай уці́снутаму уці́снутым
В. уці́снуты (неадуш.)
уці́снутага (адуш.)		 уці́снутую уці́снутае уці́снутыя (неадуш.)
уці́снутых (адуш.)
Т. уці́снутым уці́снутай
уці́снутаю		 уці́снутым уці́снутымі
М. уці́снутым уці́снутай уці́снутым уці́снутых

Кароткая форма: уці́снута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уці́снуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уці́снуся уці́снемся
2-я ас. уці́снешся уці́снецеся
3-я ас. уці́снецца уці́снуцца
Прошлы час
м. уці́снуўся уці́снуліся
ж. уці́снулася
н. уці́снулася
Загадны лад
2-я ас. уці́сніся уці́сніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уці́снуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уці́снуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уці́сну уці́снем
2-я ас. уці́снеш уці́снеце
3-я ас. уці́сне уці́снуць
Прошлы час
м. уці́снуў уці́снулі
ж. уці́снула
н. уці́снула
Загадны лад
2-я ас. уці́сні уці́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час уці́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уціхамі́рана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уціхамі́рана - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уціхамі́ранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уціхамі́ранне
Р. уціхамі́рання
Д. уціхамі́ранню
В. уціхамі́ранне
Т. уціхамі́раннем
М. уціхамі́ранні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уціхамі́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уціхамі́раны уціхамі́раная уціхамі́ранае уціхамі́раныя
Р. уціхамі́ранага уціхамі́ранай
уціхамі́ранае		 уціхамі́ранага уціхамі́раных
Д. уціхамі́ранаму уціхамі́ранай уціхамі́ранаму уціхамі́раным
В. уціхамі́раны (неадуш.)
уціхамі́ранага (адуш.)		 уціхамі́раную уціхамі́ранае уціхамі́раныя (неадуш.)
уціхамі́раных (адуш.)
Т. уціхамі́раным уціхамі́ранай
уціхамі́ранаю		 уціхамі́раным уціхамі́ранымі
М. уціхамі́раным уціхамі́ранай уціхамі́раным уціхамі́раных

Крыніцы: piskunou2012.

уціхамі́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уціхамі́раны уціхамі́раная уціхамі́ранае уціхамі́раныя
Р. уціхамі́ранага уціхамі́ранай
уціхамі́ранае		 уціхамі́ранага уціхамі́раных
Д. уціхамі́ранаму уціхамі́ранай уціхамі́ранаму уціхамі́раным
В. уціхамі́раны (неадуш.)
уціхамі́ранага (адуш.)		 уціхамі́раную уціхамі́ранае уціхамі́раныя (неадуш.)
уціхамі́раных (адуш.)
Т. уціхамі́раным уціхамі́ранай
уціхамі́ранаю		 уціхамі́раным уціхамі́ранымі
М. уціхамі́раным уціхамі́ранай уціхамі́раным уціхамі́раных

Крыніцы: piskunou2012.

уціхамі́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уціхамі́раны уціхамі́раная уціхамі́ранае уціхамі́раныя
Р. уціхамі́ранага уціхамі́ранай
уціхамі́ранае		 уціхамі́ранага уціхамі́раных
Д. уціхамі́ранаму уціхамі́ранай уціхамі́ранаму уціхамі́раным
В. уціхамі́раны (неадуш.)
уціхамі́ранага (адуш.)		 уціхамі́раную уціхамі́ранае уціхамі́раныя (неадуш.)
уціхамі́раных (адуш.)
Т. уціхамі́раным уціхамі́ранай
уціхамі́ранаю		 уціхамі́раным уціхамі́ранымі
М. уціхамі́раным уціхамі́ранай уціхамі́раным уціхамі́раных

Кароткая форма: уціхамі́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уціхамі́рвальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уціхамі́рвальнік уціхамі́рвальнікі
Р. уціхамі́рвальніка уціхамі́рвальнікаў
Д. уціхамі́рвальніку уціхамі́рвальнікам
В. уціхамі́рвальніка уціхамі́рвальнікаў
Т. уціхамі́рвальнікам уціхамі́рвальнікамі
М. уціхамі́рвальніку уціхамі́рвальніках

Крыніцы: piskunou2012.