уціхамі́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уціхамі́ранне | |
| уціхамі́рання | |
| уціхамі́ранню | |
| уціхамі́ранне | |
| уціхамі́раннем | |
| уціхамі́ранні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)