уціхамі́рвальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уціхамі́рвальнік | уціхамі́рвальнікі | |
| уціхамі́рвальніка | уціхамі́рвальнікаў | |
| уціхамі́рвальніку | уціхамі́рвальнікам | |
| уціхамі́рвальніка | уціхамі́рвальнікаў | |
| уціхамі́рвальнікам | уціхамі́рвальнікамі | |
| уціхамі́рвальніку | уціхамі́рвальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)