Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

усяно́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усяно́чна - -

усяно́чная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. усяно́чная
Р. усяно́чнай
Д. усяно́чнай
В. усяно́чную
Т. усяно́чнай
усяно́чнаю
М. усяно́чнай

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

усяно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усяно́чны усяно́чная усяно́чнае усяно́чныя
Р. усяно́чнага усяно́чнай
усяно́чнае
усяно́чнага усяно́чных
Д. усяно́чнаму усяно́чнай усяно́чнаму усяно́чным
В. усяно́чны (неадуш.)
усяно́чнага (адуш.)
усяно́чную усяно́чнае усяно́чныя (неадуш.)
усяно́чных (адуш.)
Т. усяно́чным усяно́чнай
усяно́чнаю
усяно́чным усяно́чнымі
М. усяно́чным усяно́чнай усяно́чным усяно́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Уся́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Уся́ны
Р. Уся́н
Уся́наў
Д. Уся́нам
В. Уся́ны
Т. Уся́намі
М. Уся́нах

усяро́дку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усяро́дку - -

Крыніцы: piskunou2012.

усярэ́дзіне

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усярэ́дзіне

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усярэ́дзіне - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усярэ́дзіну

прыназоўнік

Крыніцы: tsbm1984.

усярэ́дненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усярэ́дненасць
Р. усярэ́дненасці
Д. усярэ́дненасці
В. усярэ́дненасць
Т. усярэ́дненасцю
М. усярэ́дненасці

Крыніцы: piskunou2012.

усярэ́дненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. усярэ́дненне
Р. усярэ́днення
Д. усярэ́дненню
В. усярэ́дненне
Т. усярэ́дненнем
М. усярэ́дненні

Крыніцы: piskunou2012.