Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аеёілнорухыэя

упадзі́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упадзі́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

упа́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упа́днік упа́днікі
Р. упа́дніка упа́днікаў
Д. упа́дніку упа́днікам
В. упа́дніка упа́днікаў
Т. упа́днікам упа́днікамі
М. упа́дніку упа́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

упа́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́дніцкі упа́дніцкая упа́дніцкае упа́дніцкія
Р. упа́дніцкага упа́дніцкай
упа́дніцкае		 упа́дніцкага упа́дніцкіх
Д. упа́дніцкаму упа́дніцкай упа́дніцкаму упа́дніцкім
В. упа́дніцкі (неадуш.)
упа́дніцкага (адуш.)		 упа́дніцкую упа́дніцкае упа́дніцкія (неадуш.)
упа́дніцкіх (адуш.)
Т. упа́дніцкім упа́дніцкай
упа́дніцкаю		 упа́дніцкім упа́дніцкімі
М. упа́дніцкім упа́дніцкай упа́дніцкім упа́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. упа́дніцтва
Р. упа́дніцтва
Д. упа́дніцтву
В. упа́дніцтва
Т. упа́дніцтвам
М. упа́дніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упадо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. упадо́ба
Р. упадо́бы
Д. упадо́бе
В. упадо́бу
Т. упадо́бай
упадо́баю
М. упадо́бе

Крыніцы: piskunou2012.

упадо́бнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадо́бнены упадо́бненая упадо́бненае упадо́бненыя
Р. упадо́бненага упадо́бненай
упадо́бненае		 упадо́бненага упадо́бненых
Д. упадо́бненаму упадо́бненай упадо́бненаму упадо́бненым
В. упадо́бнены (неадуш.)
упадо́бненага (адуш.)		 упадо́бненую упадо́бненае упадо́бненыя (неадуш.)
упадо́бненых (адуш.)
Т. упадо́бненым упадо́бненай
упадо́бненаю		 упадо́бненым упадо́бненымі
М. упадо́бненым упадо́бненай упадо́бненым упадо́бненых

Крыніцы: piskunou2012.

упадо́бнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадо́бнены упадо́бненая упадо́бненае упадо́бненыя
Р. упадо́бненага упадо́бненай
упадо́бненае		 упадо́бненага упадо́бненых
Д. упадо́бненаму упадо́бненай упадо́бненаму упадо́бненым
В. упадо́бнены (неадуш.)
упадо́бненага (адуш.)		 упадо́бненую упадо́бненае упадо́бненыя (неадуш.)
упадо́бненых (адуш.)
Т. упадо́бненым упадо́бненай
упадо́бненаю		 упадо́бненым упадо́бненымі
М. упадо́бненым упадо́бненай упадо́бненым упадо́бненых

Крыніцы: piskunou2012.

упадо́бніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадо́бнюся упадо́бнімся
2-я ас. упадо́бнішся упадо́бніцеся
3-я ас. упадо́бніцца упадо́бняцца
Прошлы час
м. упадо́бніўся упадо́бніліся
ж. упадо́бнілася
н. упадо́бнілася
Загадны лад
2-я ас. упадо́бніся упадо́бніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час упадо́бніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

упадо́бніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадо́бню упадо́бнім
2-я ас. упадо́бніш упадо́бніце
3-я ас. упадо́бніць упадо́бняць
Прошлы час
м. упадо́бніў упадо́бнілі
ж. упадо́бніла
н. упадо́бніла
Загадны лад
2-я ас. упадо́бні упадо́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час упадо́бніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упадо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадо́бны упадо́бная упадо́бнае упадо́бныя
Р. упадо́бнага упадо́бнай
упадо́бнае		 упадо́бнага упадо́бных
Д. упадо́бнаму упадо́бнай упадо́бнаму упадо́бным
В. упадо́бны (неадуш.)
упадо́бнага (адуш.)		 упадо́бную упадо́бнае упадо́бныя (неадуш.)
упадо́бных (адуш.)
Т. упадо́бным упадо́бнай
упадо́бнаю		 упадо́бным упадо́бнымі
М. упадо́бным упадо́бнай упадо́бным упадо́бных

Крыніцы: piskunou2012.