упадо́бнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упадо́бнены упадо́бненая упадо́бненае упадо́бненыя
Р. упадо́бненага упадо́бненай
упадо́бненае
упадо́бненага упадо́бненых
Д. упадо́бненаму упадо́бненай упадо́бненаму упадо́бненым
В. упадо́бнены (неадуш.)
упадо́бненага (адуш.)
упадо́бненую упадо́бненае упадо́бненыя (неадуш.)
упадо́бненых (адуш.)
Т. упадо́бненым упадо́бненай
упадо́бненаю
упадо́бненым упадо́бненымі
М. упадо́бненым упадо́бненай упадо́бненым упадо́бненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)