упа́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| упа́днік | упа́днікі | |
| упа́дніка | упа́днікаў | |
| упа́дніку | упа́днікам | |
| упа́дніка | упа́днікаў | |
| упа́днікам | упа́днікамі | |
| упа́дніку | упа́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)