упадо́бніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упадо́бню упадо́бнім
2-я ас. упадо́бніш упадо́бніце
3-я ас. упадо́бніць упадо́бняць
Прошлы час
м. упадо́бніў упадо́бнілі
ж. упадо́бніла
н. упадо́бніла
Загадны лад
2-я ас. упадо́бні упадо́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час упадо́бніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)