Verbum

анлайнавы слоўнік

удо́сытак

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
удо́сытак	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

удо́сыць

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
удо́сыць	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́тык

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
удо́тык	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўж

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́ўж

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
удо́ўж	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́ўжаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удо́ўжаны	удо́ўжаная	удо́ўжанае	удо́ўжаныя
Р.	удо́ўжанага	удо́ўжанай удо́ўжанае	удо́ўжанага	удо́ўжаных
Д.	удо́ўжанаму	удо́ўжанай	удо́ўжанаму	удо́ўжаным
В.	удо́ўжаны (неадуш.) удо́ўжанага (адуш.)	удо́ўжаную	удо́ўжанае	удо́ўжаныя (неадуш.) удо́ўжаных (адуш.)
Т.	удо́ўжаным	удо́ўжанай удо́ўжанаю	удо́ўжаным	удо́ўжанымі
М.	удо́ўжаным	удо́ўжанай	удо́ўжаным	удо́ўжаных

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удо́ўжаны	удо́ўжаная	удо́ўжанае	удо́ўжаныя
Р.	удо́ўжанага	удо́ўжанай удо́ўжанае	удо́ўжанага	удо́ўжаных
Д.	удо́ўжанаму	удо́ўжанай	удо́ўжанаму	удо́ўжаным
В.	удо́ўжаны (неадуш.) удо́ўжанага (адуш.)	удо́ўжаную	удо́ўжанае	удо́ўжаныя (неадуш.) удо́ўжаных (адуш.)
Т.	удо́ўжаным	удо́ўжанай удо́ўжанаю	удо́ўжаным	удо́ўжанымі
М.	удо́ўжаным	удо́ўжанай	удо́ўжаным	удо́ўжаных

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжваць

‘падаўжаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжкі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
удо́ўжкі	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́ўжыць

‘падоўжыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.