удо́ўжыць
‘падоўжыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| удо́ўжу | удо́ўжым | |
| удо́ўжыш | удо́ўжыце | |
| удо́ўжыць | удо́ўжаць | |
| Прошлы час | ||
| удо́ўжыў | удо́ўжылі | |
| удо́ўжыла | ||
| удо́ўжыла | ||
| Загадны лад | ||
| удо́ўжы | удо́ўжыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| удо́ўжыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)